Ακίνητα: Μια νέα απόφαση του Ε΄ τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) κρίνει αντισυνταγματικές τις προσαυξήσεις ύψους που βασίζονται στα μπόνους του νέου οικοδομικού κανονισμού (ΝΟΚ), καθώς και την εξαίρεση από τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης διαφόρων χώρων, όπως πατάρια και έρκερ, καθώς αυτά οδηγούν σε μεγαλύτερα κτίρια και επιδεινώνουν το οικιστικό περιβάλλον.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε για τελική κρίση στην Ολομέλεια, με εκδίκαση προγραμματισμένη για τις 10 Οκτωβρίου.
Όπως σημειώνεται στο Dnews, σύμφωνα με την «Καθημερινή», η απόφαση (αρ. 662/2024, εισηγητής Δημήτριος Πυργάκης, προεδρεύων Θόδωρος Αραβάνης) προήλθε έπειτα από προσφυγή της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής Αλίμου κατά οικοδομικής άδειας. Η άδεια αφορούσε την κατασκευή επταώροφου κτιρίου ύψους 21,6 μέτρων, αντί του ανώτατου ύψους 14 μέτρων της περιοχής. Το κτίριο θα έφθανε τα 916,90 τ.μ., εκ των οποίων 231,56 τ.μ. αφορούν χώρους που δεν προσμετρώνται στον συντελεστή δόμησης, σύμφωνα με τον ΝΟΚ, κάτι που θα οδηγούσε σε υπερδιπλασιασμό της νομίμως δομήσιμης επιφάνειας.
Η απόφαση του Ε΄ τμήματος ανατρέχει στη νομολογία των τελευταίων ετών, ειδικά στην απόφαση 705/2020 της Ολομέλειας, η οποία είχε κρίνει ότι ο υπολογισμός του μέγιστου ύψους των κτιρίων δεν εφαρμόζεται σε οικισμούς με συγκεκριμένους όρους δόμησης που είχαν καθοριστεί πριν από τον ΝΟΚ.
Το ΣτΕ υπογραμμίζει ότι ο πολεοδομικός σχεδιασμός πρέπει να βασίζεται σε επιστημονική μελέτη και δημόσια διαβούλευση, και όχι να τροποποιείται με νόμους ή υπουργικές αποφάσεις. Η απόφαση σημειώνει ότι η αυτόματη αύξηση του ανώτατου ύψους των κτιρίων σε συνάρτηση με τον συντελεστή δόμησης παραβιάζει το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος.
Επαναλαμβάνοντας το σκεπτικό της απόφασης 293/2024, τονίζει ότι η αύξηση του ύψους των κτιρίων έχει αρνητικές συνέπειες στο οικιστικό περιβάλλον, όπως μείωση του φωτισμού, ηλιασμού, αερισμού και θέας, και δημιουργεί αντιαισθητικό συνδυασμό χαμηλών και υψηλών κτιρίων.
Επιπλέον, η νέα απόφαση κρίνει αντισυνταγματικές τις διατάξεις του ΝΟΚ που εξαιρούν από τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης διάφορους χώρους, όπως πατάρια, σοφίτες και έρκερ. Όλες αυτές οι διατάξεις οδηγούν σε σημαντική πολεοδομική επιβάρυνση, από την οποία επωφελούνται μόνο ο ιδιοκτήτης του κτιρίου και ο εργολάβος. Η παροχή αντισταθμισμάτων στους κατασκευαστές δεν είναι συμβατή με την προστασία του οικιστικού περιβάλλοντος και αντίκειται στους σκοπούς που υποτίθεται ότι εξυπηρετούνται, καταλήγει το ΣτΕ.
